2019, ഫെബ്രുവരി 1, വെള്ളിയാഴ്‌ച

ദൈവം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ..

ഇല്ലാത്ത ദൈവത്തിനെ തള്ളിപ്പറയാൻ ഇപ്പോഴും പേടിയാണ്... കാരണം ആ ഒരു വിടവ് നികത്താൻ മറ്റെന്തിനെ കൊണ്ട് സാധിക്കും?
ദൈവം ഇല്ലെന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന സമയം മുതൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ്.. ദുഃഖങ്ങൾ ചാരി വയ്ക്കാൻ ഒരു വിധിയും അതുപോലെ സന്തോഷങ്ങൾക്ക് കടപ്പാട് കാണിക്കാൻ ഒരു ഉടമസ്ഥനും നമുക്ക് നഷ്ടമാകും.

ആരോ പറഞ്ഞു തന്നിരുന്ന ജോലി മാത്രം ചെയ്യുന്ന ഒരു സാധാരണ ജോലിക്കാരൻ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സർക്കാർ ജോലിക്കാരൻ പെട്ടെന്ന് ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ സ്വന്തമായി ഒരു ബിസിനസ് തുടങ്ങുന്നതു പോലെയാണ് ഇത്. കാരണം ആ നിമിഷത്തിൽ ഓരോ തീരുമാനവും താൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ് എടുക്കുന്നതെന്ന സത്യം അയാൾ തിരിച്ചറിയുന്നു. ഓരോ തീരുമാനത്തിലും അതിൻറെതായ് വിധി അയാളെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ആ വിധിക്ക് പഴിക്കാൻ ഒരു അദൃശ്യശക്തി ഇല്ലാതിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ അയാൾ ശരിക്കും ഒറ്റയ്ക്കാണ്.
തനിക്കു സംഭവിക്കുന്ന ഒരു ദുരിതത്തിനും പഴിക്കാൻ അയാൾക്ക് വാസ്തുവും ഗ്രഹങ്ങളും സമയവും  പാപങ്ങളും, ദൈവകോപവും ഇല്ലാതാകുന്നു.

അതൊരു ശൂന്യതയാണ്. ഒരുപാടു ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ സ്വന്തം ചുമലിലേക്ക് എത്തിക്കുന്ന ശൂന്യത. ഇതുതന്നെയാണ് ഒരുപാട് സത്യം മനസ്സിലാക്കിയാലും. കണ്ടുവളർന്ന ഓർമയില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ തന്നെ മനസ്സിൽ പടർന്നുകയറിയ ദൈവത്തെ പറിച്ചു കളയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ശൂന്യത.
അതെല്ലാം അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ എന്നു സ്വയം ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന നിസ്സഹായാവസ്ഥ.



 ഇടവേളയിൽ .. idavelayil .....
ഒരൽപനിമിഷം.

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ