എൻറെ കാടിനെ എനിക്കു പുൽകണം !
വേരുകൾ നനുനനുത്ത മണ്ണിലേക്ക് ഇറക്കണം
സൂര്യനെ കാണുമാറു വളർന്നു ഒടുവിൽ,
ആ ചൂടനോട് പരിഭവിച്ച് ഇലകളെല്ലാം പൊഴിക്കണം
ഒടുവിൽ അവനാ പരിഭവം തീർക്കുമ്പോൾ,
ഉടലാകെ കോൾമയിർ പോലെ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ നിറയ്ക്കണം.
വെയിൽ നന്നായി പരന്നിട്ടുണ്ട്..
വസന്തം നാടെങ്ങും പൂക്കൾ വിരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
പക്ഷേ ഒരു ചെടിച്ചട്ടിയിൽ വെള്ളമില്ലാതെ
പെട്ടുപോയ ഞാനെങ്ങനെ പൂവണിയും...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ