പാളങ്ങൾ

എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ച് 

തമ്മിലുള്ള  പ്രണയം തുറന്നു പറയാൻ മോഹിച്ചു  

ഒപ്പം നടക്കുന്ന രണ്ടാത്മാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കളാണ് 

റെയിൽ പാളങ്ങൾ.........

 ഇടവേളയിൽ .. idavelayil

പൂക്കൾ

പൂക്കൾക്കെന്തു ഭംഗിയാണ്......

പൂക്കൾ പ്രകൃതിയുടെ ചുണ്ടുകളായിരിക്കും.

മരവിച്ചുണങ്ങിയവയെക്കാൾ മൊഞ്ചു  നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾക്കല്ലേ,

വരണ്ടുണങ്ങിയവയെക്കാൾ ഈർപം തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന പൂക്കൾക്ക്.

ആ ഭംഗി നുകരാനായിരിക്കും,  ഓരോ മഞ്ഞുതുള്ളികളിലും

തിളക്കമായി സൂര്യൻ ഒളിച്ചിരിക്കുന്നത്....

പിന്നെ.....ഓരോ വണ്ടിനോടും അസൂയ പൂണ്ടു മറഞ്ഞു പോകുന്നത്.

 ഇടവേളയിൽ .. idavelayil

പറയാനിരുന്നതും.....

ഇഷ്ടമാണെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു, രണ്ടു പേർക്കും
ഓരോ തവണയും, പറയാതിരിക്കാൻ എളുപ്പമായിരുന്നു,
പറയാതിരുന്നു ഒടുവിൽ നഷ്ടപെട്ടപ്പോൾ...
അന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്നിന്നു ഓർമിക്കുന്പോൾ,
കുറ്റബോധം വീർപ്പു മുട്ടിക്കുന്പോൾ
സ്വയം ന്യായീകരിക്കാൻ ഒരു നൂറു കാരണങ്ങൾ
ചികഞ്ഞു ചിക്കി കണ്ടു പിടിക്കാറുണ്ട്,
ഹൃദയം മിടിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും 

 ഇടവേളയിൽ .. idavelayil

ആകാശോം കടലും

ഡാ, ഉണ്ണിക്കുട്ടാ,

ആകാശത്തിന്റെ ബാക്കിയാ കടല്.

അങ്ങ് ദൂരെ ആകാശോം കടലും കൂട്ടിമുട്ടണ കണ്ടോ?,

അത് കൂടി മുട്ടണതല്ലാ, കൊറേ നീളോള്ള ആകാശം മടക്കി വച്ചേക്കാ..

നീ എപ്പളും ചോദിക്കണ  ആകാശത്തിന്റെ അറ്റം തന്ന്യാ 

ദാ 'മ്മടെ കാലിലു തൊട്ടിട്ടു തിരിച്ചു പോണേ...

വെലുതാവട്ടെ 'മ്മക്കും ണ്ടാക്കണം..

ഒരു ആകാശക്കപ്പല്....മേഘത്തെരകളില്  തൊഴഞ്ഞു പോണം...

അയിന്റെ മറ്റേ അറ്റത്തേക്ക്..

 ഇടവേളയിൽ .. idavelayil